Pagina's

woensdag 5 september 2012

Mijn nieuwe website, check it out!


Joehoe! Ik heb een nieuwe site: www.liefdevoorlekkers.nl Hierop ga ik verder met het schrijven van mijn blogs met recepten, belevenissen en tips. Ook vind je meer info over wat ik in opdracht doe in food/communicatie als freelancer.

Bij een nieuwe site hoort natuurlijk ook een nieuwe look, checkt it out! www.liefdevoorlekkers.nl

Wil je op de hoogte te blijven van mijn kookavonturen? Volg @LIEFDEvrLEKKERS op Twitter en Like op facebook.

Veel groetjes,
Philippine

woensdag 22 augustus 2012

Tarte tatin van wortel met vadouvan-ijs


Vadouvan-ijs is niet alleen lekker als los ijsje, maar ook bij gerechtjes door de licht kruidige smaak. Ik maakte een wortel tarte tatin met sinaasappel en kaneel welke perfect past bij de het Indiase kruidenmengsel. Met het bolletje vadouvan-ijs was het smullen: koud met warm en zoet met hartig.

Tarte tatin met wortel en vadouvan-ijs
- 120 g meel
- 50 g boter in blokjes
- 2 tot 3 el water
- snuf zout
- 350 g bospeen
- sap en rasp van halve sinaasappel
- 2 el balsamicoazijn
- 2 tl kaneel
- 2 bollen vadouvan-ijs
- rechthoekige ovenschaal, ingevet.

Kneed van het meel, de boter, water en zout een samenhangend deeg. Verpak in plasticfolie en laat een half uur rusten in de koelkast. Schrap de wortels en spoel af. Kook in een grote koekenpan de hele wortels in een laagje water in 7 minuten beetgaar. Giet het water af en laat het restje vocht in de pan en van de wortels verdampen. Voeg het sap en rasp van de sinaasappel toe en laat samen met de balsamico en kaneel inkoken. Hussel regelmatig zodat de wortels helemaal bedekt zijn met het mengsel. Breng op smaak met peper en zout. Leg de wortel in de ovenschaal. Rol het deeg op een met bloem bestoven werkblad uit ter grootte van de ovenschaal. Bedek met het deeg de wortels en stop ze in. Bak de tarte tatin in een voorverwarmde oven op 175 C in 25 minuten gaar. Keer de tarte tatin om op een schaal of snijplank en serveer met het vadouvan-ijs. Lekker bij een kipcurry met verse koriander.

Bijgerecht voor 4 personen.

zaterdag 18 augustus 2012

Ik bedenk prima mai voor Roberto’s: Vadouvan-ijs


Hoe gaaf, ik mocht een smaak van de week bedenken voor ijssalon Roberto Gelato in Utrecht. En het werd… vadouvan-ijs! Deze geurige smaaksensatie is helemaal nieuw en wordt verkocht als smaak van de week vanaf vandaag, zaterdag 18 augustus.

Vadouvan is een complex, van oorsprong Indiaas, specerijenmengsel. De samenstelling verschilt per streek maar bestaat meestal uit kaneel, kerrieblad, mosterdzaad, kurkuma, kokos, komijnzaad, peper, knoflook, sjalotten en rozenblaadjes. Het wordt vaak gebruikt in marinades voor vlees, als smaakmaker van olie of in zoete gerechten door room.
Als je de lijst met ingrediënten hoort van het specerijenmengsel denk je niet meteen aan ijs, maar de zoete, zacht kruidige smaak is super lekker. Het past ook perfect bij chocolade- en notenijs.
Ook bij een hartige tarte tatin van wortel met sinaasappel is vadouvan-ijs hartstikke lekker. Of wat dacht je van tropical eton mess met dit ijs als dessert? Deze recepten deze week op mijn blog!

Ik bedacht de ijssmaak nadat ik bij delicatessezaak Caulils kennismaakte met vadouvan. Het mengsel gaf ik aan ijssalon eigenaar Roberto om uit te proberen. Hij geloofde er helemaal in dat dit een smaak van de week kon worden en vroeg of Caulils hem de vadouvan kon bezorgen om ermee aan de slag te gaan. En nu is het zover, echt super leuk! En lekker natuurlijk!

Roberto Gelato
Poortstraat 93
3572 HG Utrecht
7 dagen per week van 12.00 tot 22.00 uur open

woensdag 25 juli 2012

Ice Ice Baby



Het laat mij tintelen, bibberen en blauwbekken. Maar eenmaal de koudwatervrees overwonnen geniet ik volop van de smeltende sensatie. Eerst het kietelen van de kou en dan de explosie van smaak: mokka, kokos of mango. Met een crunchy bite van nootjes of chocolade. Ik kan geen genoeg krijgen van ijs!

Mijn vaste dealer is Roberto’s in Utrecht, he’s the best. Buiten de openingstijden moet ik het doen met home made frozen versnaperingen. De ouderwetse ijslolly is dan mijn vriend: super easy en met prima resultaat. Hier wat simpele receptjes voor als jij ook last hebt van die continue kick naar koel. En varieer er lekker op los.

Bananasplit op je stokje
Prak 2 rijpe bananen fijn. Roer er 400 ml volle chocolademelk en 4 eetlepels pure chocoladehagelslag door. Vul 6 ijslollyvormpjes met het mengsel en laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Monsterijsjes
Pureer in een smalle hoge kom met de staafmixer 4 geschilde kiwi’s met 3 eetlepels honing en 250 ml water. Vul 6 ijslollyvormpjes met het mengsel en laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Tropicana
Verdeel 150 g fijngesneden tropische fruitmix 6 ijslollyvormpjes en vul de vormpjes met 450 ml drinkyoghurt limoen. Laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Fruitracket
Verdeel 500 ml vers sinaasappel/banaansap over 6 ijslollyvormpjes en verdeel 150 heel klein gesneden aardbeien over de vormpjes en roer met het stokje even door. Laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Pink panter
Verdeel 500 ml fristi over 6 ijslollyvormpjes en verdeel 40 g in stukjes geknipte marshmallows over de vormpjes en roer met het stokje even door. Laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Boerenijsjes
Meng door 450 ml boeren karnemelk 4 eetlepels poedersuiker. Verdeel 150 g fijngesneden bosvruchten over 6 ijslollyvormpjes en vul de vormpjes met de karnemelk. Laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Frisse grapefruitijsjes
Los de 100 g fijne suiker al roerende op in 450 ml versgeperst grapefruitsap. Giet er 50 ml water bij en roer door. Verdeel de grapefruitsap over 6 ijslollyvormpjes en laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Sinaasappelsmoothie op een stokje
Schenk 400 ml sinaasappelsap in 6 ijslollyvormpjes en vul aan met 200 ml yoghurt. Roer met een stokje kort de yoghurt een beetje door de sinaasappelsap, zodat er een marmereffect ontstaat. Laat 4 tot 6 uur bevriezen.

Tips
- Dip de vormpjes vlak voor serveren een paar seconden in heet water. Dan komen de ijslolly’s makkelijker uit de vorm.
- Smelt 100 g melkchocolade in een kom die hangt in een pan met heet water. Laat de chocolade weer afkoelen tot deze bijna stolt. Dip de ijsjes in de chocolade en laat stollen. Deel de ijsjes meteen uit.
- Hou je van spannende smaken? Probeer eens aardbeienpuree met een beetje peper erdoor, of ananas met gember.

zaterdag 14 juli 2012

Ontbijtsushi


Op zondag ontbijt ik graag met een eitje. Om nou iedere week hetzelfde eitje te eten is een beetje saai dus bedacht ik deze ontbijtsushi gemaakt met omelet. Lekker fris en zacht. En het leukste aan dit gerecht? Dat je dit ontbijtje met stokjes eet!

Ingrediënten
- 4 eieren, losgeklopt
- olie om in te bakken
- ½ avocado
- 50 g Hollandse garnalen
- 2 el mayonaise
- kwart citroen
- 4 bladeren botersla van een krop

Verhit een koekenpan, druppel er wat olie in en bak twee omeletten van de geklopte eieren. Laat de omelet iets afkoelen en bestrijk ze met de mayonaise. Verdeel de slabladeren.
Pel de schil van de avocado en verwijder de pit. Snijd de avocado in lange dunne repen. Verdeel deze in een lijn in het midden over de omeletten. Verdeel de garnalen over de avocado en bedruppel alles met wat citroensap. Maal er naar smaak peper en zout over.
Vouw een kant van de omelet over de vulling heen en rol zo strak mogelijk op zodat de vulling in het midden zit. Smeer het laatste randje in met wat mayonaise zodat deze dichtgeplakt is.
Snijd met een scherp mes iedere omelet in 10 stukjes en leg ze op een schaal. Lekker met wat sojasaus erbij.

Oja, natuurlijk is het ook een lekker gerechtje als borrelhapje, bij een sushimaaltijd of onderdeel van een paasbrunch.

zaterdag 7 juli 2012

Mijn moesbalkon


Inpandig, 3 x 1,5 meter en op het zuidwesten, dat is mijn balkon op 4 hoog. Dat lijkt niet zo groot maar ik kan er heel veel kwijt: frambozenstruik, olijfboom, tuinbonen, peultjes, sla, aardbeien, courgette en aubergine. En flink wat kruiden als munt, rozemarijn, peterselie, salie etc.
Maar er staat ook nog een uit de kluiten gewassen oleander, stokroos, veel pertunia’s en andere bloemen. Tjokvol, dat is het juiste woord. Zo vol zelfs dat mijn lief baalt dat je nauwelijks meer een stoeltje tussen al die bakken kan zetten. Hij heeft gelijk.

De natural sprinkler, oftewel regen, werkt niet doordat de minituin inpandig is. Met veel plezier sleep ik met emmers water want alles moet goed vochtig blijven. En het loont! Vanochtend heb ik de eerste frambozen geoogst (alias meteen in mijn mond gestopt). Helemaal blij ben ik nu opeens mijn courgetteplant in bloei staat. Wie weet kan ik over een tijdje gegrilde courgettesalade maken, uit eigen moesbalkon!

zaterdag 30 juni 2012

De vijfde smaak in Utrecht


Aan de Oude Gracht in Utrecht, net buiten het winkelgebied, zit Aziatisch restaurant met Franse twist Umami. Ik stap binnen in een hip wit interieur met paarse lampen en op de achtergrond lounge muziek. Beneden in de werfkelder is de sfeer goed doorgetrokken en het is daar ook perfect vertoeven, o.a. met groepen.

Het concept is simpel en goed bedacht: je mag voor 19.95 per persoon een 3 gangen menu samenstellen. Per gang kies je 2 gerechtjes, bij de laatste gang ook 1 bijgerecht. Alles wordt geserveerd op mooie schaaltjes die in het midden van de tafel worden gezet zodat je de gerechten met elkaar kan delen. Omdat ik altijd zoveel mogelijk wil proeven word ik hier heel vrolijk van!

De gerechten maken de naam van het restaurant waar: verrassende, krachtige combinaties waarin umami naar voren komt. Als we net zitten krijgen we (van het huis) broodjes met anijs en een dip van zwarte bonen met knoflookolie. Mijn smaakpapillen zijn geprikkeld!

Zurig gemarineerde rauwe makreel met soya-mayonaise en basilicumdressing, frisse salade van garnalen en mango met een Thaise chili dressing, zachte krokant gebakken panko coquilles met knolselderijpuree en knoflook-oestersaus en ga zo maar door. Voor de prijs leuke gerechtjes van goede kwaliteit.

De kaart bestaat wel uit veel vlees en vis gerechten met weinig groente waardoor ik en mijn tafelgenoot bij de laatste gang niet alles op krijgen. Voor de vegetariër is er weinig keuze en de gerechten zijn niet zo spannend terwijl de Aziatische keuken dat zeker te bieden heeft.

Met de vriendelijke en vlotte bediening, het leuk geprijsde menu en lekkere gerechtjes kom ik graag terug naar het restaurant met de vijfde smaak:Umami.

Restaurant Umami
Oudegracht 74
3511 AT, Utrecht
030-231 6484
www.umami-restaurant.com

In Den Haag zit ook een vestiging en binnenkort opent er een in Rotterdam (juli 2012).

woensdag 27 juni 2012

Zomerse limoenmascarponetaart


Deze zomerse taart is een variant op de aardbeienmascarponetaart die ik een jaartje geleden op mijn blog heb geplaatst. Door de limoen is de taart ook echt heerlijk fris!

Taart voor 8 personen

Ingrediënten:
- 140 g bastognekoekjes
- 40 g roomboter
- 175 g witte basterdsuiker
- 4 blaadjes witte gelatine
- 3 limoenen
- 250 g mascarpone
- 250 g Griekse yoghurt
Extra nodig: springvorm (doorsnede 20 cm)

Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier door de ring over het papier heen vast te zetten. Knip het papier wat uitsteekt buiten de vorm af.
Verkruimel in een keukenmachine of met de hand de bastognekoekjes. Smelt in een steelpannetje op laag vuur de boter. Meng de gesmolten boter door de koekkruimels totdat alles bedekt is en donker van kleur.
Verdeel het koekmengsel over de bodem van de taartvorm en druk goed aan met een lepel of plastic spatel. Laat in de koelkast de taartbodem minstens 30 minuten opstijven.
Week de blaadjes gelatine 5 minuten in een kom met koud water. Boen 2 limoenen schoon en rasp de schil fijn boven een kommetje. Pers alle limoenen uit tot je 80 ml sap hebt. Verwarm in een steelpannetje op laag vuur het limoensap. Knijp de gelatineblaadjes goed uit en roer een voor een door het warme sap zodat ze oplossen. Laat het sap een beetje afkoelen totdat het dikker wordt.
Klop ondertussen in een grote kom de mascarpone, yoghurt, limoenrasp en de suiker tot een gladde massa. Giet er in een dun straaltje, al roerend, het sap van de limoen door. Schenk het yoghurt-limoenmengsel over de taartbodem en laat de taart minstens 3 uur opstijven.

Haal de taart uit de koelkast. Hou een theedoek onder de hete kraan, knijp uit en wikkel om de vorm. Door de warmte van de theedoek smelt de buitenkant van de taart een beetje zodat hij makkelijk loslaat van de vorm.
Verwijder de ring van de springvorm voorzichtig en decoreer de taart met wat geraspte limoenschil, kokos of wat blaadjes munt. Snijd de taart in punten en schep op mooie gebaksbordjes. Lekker met een kopje zwarte thee en natuurlijk heel sjiek met je pink omhoog je kopje vasthouden.

maandag 18 juni 2012

Kijkje in de keuken bij Holland America Line



Onlangs werd ik uitgenodigd voor een lunch op een boot. Nee, niet zomaar een lunch en ook zeker niet zomaar een boot: ik mocht aan boord van het gigantisch luxe cruiseschip MS Eurodam genieten van een super lunch en zien wat ze aan boord allemaal op culinair vlak te bieden hebben.

Natuurlijk was het eerste wat ik dacht: oei, een cruiseschip, daar zitten toch alleen maar rijke bejaarde Amerikanen op? Gelukkig moest ik al snel mijn vooroordeel bijstellen. Na een rondleiding over het schip blijkt dat de gemiddelde leeftijd iets boven de 50 ligt en dat de helft van de gasten op de Europese bestemmingen Amerikaans is. Dus dat valt best mee.
Wist je trouwens dat er maar liefst 2104 gasten op zo’n boot verblijven en nog eens 900 man personeel? Dat zijn meer mensen dan er inwoners in het Limburgse dorp America zijn!

Al die gasten moeten ook eten en wat een mazzel, ik mocht in een van de gigantische keukens kijken. Aan de wanden hangen posters met foto’s van alle gerechten zodat al het keukenpersoneel precies weet hoe de gerechten eruit moeten zien. Er zijn maar liefst 8 verschillende restaurants aan boord waar het eten in de keukens voor wordt gemaakt. Daar zit een logistiek verhaal achter wat te vergelijken valt met een non stop militaire operatie met 600 pallets eten per week die er doorheen gaan. Nee, niet kant-en-klaar spul en diepvrieshappen, alles wordt aan boord bereid. Zo is er zelfs een bakkerij op de boot, dat had ik echt niet verwacht!



Uiteraard is er aan boord van zo’n schip met zoveel gasten en restaurants een hoop afval. Ik vroeg hoe daar mee om werd gegaan, over boord gooien is natuurlijk tegenwoordig een ‘no go’. Alles wordt gesorteerd en daarna gaat het door een super shredder zodat het zo efficiënt mogelijk en milieubewust kan worden verwerkt. Ik wilde bij die shredder wel een kijkje nemen maar helaas hadden we daar geen tijd voor ;-)

Na een rondleiding langs alle restaurants, bioscopen, theaterzalen, shoppingmall, casino, zwembaden, sportschool, beautysalons en zelfs een fotostudio dacht ik niet meer verbaasd te kunnen worden. Maar nee, er is zelfs een kooktheater op de boot! Hier worden verschillende kookdemonstraties gegeven voor de gasten. Als het te veel inspanning is om naar dat theater te komen dan kan je ook alles volgen vanaf het speciale TV kanaal in je eigen hut. Dat is nog eens luxe!



Op deze speciale dag gaven Rudi Sodamin, de meester chef van de hele Holland America line, en Jonnie Boer van De Librije, die in de Culinaire Adviesraad zit, samen een kookdemonstratie. Tijdens het bereiden van het gerecht ‘on the beach’ viel Jonnie’s bril van zijn neus pardoes in het gerecht. Jolige Rudi zette ‘m op en dacht wel even het gerecht van Jonnie te kunnen maken. De grapjas. Tijdens het demonstreren van Rudi zijn gerecht riep hij steeds: ‘Just like home!’ Natuurlijk natuurlijk maar als je zo’n workshop op zee volgt dan wil je juist niet aan thuis worden herinnerd, toch?

Na het zien van al dat mooie eten kreeg ik trek en dat was maar goed ook want tjonge jonge wat kreeg ik een lunch voorgeschoteld: Aziatische voorgerechten als Vietnamese Pho met kip, California roll met krab en heerlijke shrimp ‘Shu Mai’ met een soya mirin pesto. De gerechten werden begeleid door een Hollandse vlierbloesemwijn, door Thérèse Boer zelf samengesteld. Als hoofdgerecht nam ik heilbot met scampi’s die erg zacht was en fris van smaak. Als dessert mocht ik één van de drie gerechten kiezen. Ik vond dat lastig en dus kreeg ik alle drie om te proeven, de mango soufflé was mijn favoriet. Poef, dat was nog eens een lunch!



Net als in de culinaire wereld op het vaste land is ook de trend op zee om meer aandacht te besteden aan de vegetarische gerechten doorgedrongen. Daarom heeft Rudi sinds kort een vegetarisch 22 gangen diner geïntroduceerd.

Ok, als ik het zat ben om met mijn backpack rond te reizen in stinkende overvolle bussen tussen de locals in the middle of nowhere, dan lijkt mij zo’n compleet verzorgde cruise met geweldige gastvrijheid wel wat. Maar dat duurt nog wel heel wat jaartjes dus ik zal niet plots de gemiddelde leeftijd aan boord onwijs beïnvloeden. Maar potjandori, wat ben ik toch een bofkont dat ik een kijkje in de keuken van de MS Eurodam van Holland America Line mocht nemen!

zondag 10 juni 2012

Vergeten ontbijt



Lammetjespap, griesmeelpap, rijstebrij, havermoutpap… Na de vergeten groenten en het vergeten vlees is wat mij betreft dit het volgende in het rijtje 'vergeten': PAPontbijt! Het is super makkelijk om te maken, heel voedzaam en een goede warme start van de dag.

Ik at havermoutpap tijdens een trekking in de Nepalese Himalaya. Dan is zo’n voedzame bodem erg fijn als je een pittige hike voor de boeg hebt. Eenmaal terug in Nederland ben ik dit, door mij in ieder geval, vergeten ontbijt vaker gaan eten want het is naast gezond en makkelijk ook gewoon super lekker.

Havermoutpap met studentenhaver
Voor 2 personen
- 500 ml melk
- 50 g havermout
- 50 g studentenhaver
- 2 el honing

Breng de melk in een pan aan de kook. Strooi de havermout en een klein snufje zout al roerende bij de melk. Zet het vuur laag en roer regelmatig. Kook de havermout in 10 minuten zachtjes gaar.
Schenk de havermoutpap in diepe borden. Verdeel de studentenhaver en de honing erover. Lekker met wat kaneel erover.

Of wat dacht je van deze combi’s?
Voeg na 5 minuten koken in stukjes gesneden appel toe.
Voeg na 5 minuten koken plakjes banaan en 2 eetlepels geraspte kokos toe. Strooi er wat cacao over.
Roer er voor serveren 50 g jonge kaas in blokjes door zodat het een beetje gaat smelten. Lekker met wat schenkstroop erover.

Thanks to the porridge kon ik van dit prachtige uitzicht genieten op ruim 3200 meter hoogte:

donderdag 31 mei 2012

Haat-liefde wodka


Wodka, daar heb ik echt een haat-liefde verhouding mee. Haat: als tiener van 16 heb ik mij flink lens gezopen aan dit heftige destillaat. Wanneer de alcoholwalm mijn neusgaten in sjeest, zie ik in een fractie van een seconde de hele kamer weer bewegen. Een sterke flashback zullen we maar zeggen.
Liefde: deze drank is vrij neutraal waardoor het een perfecte basis is om aroma’s toe te voegen. En dus kan ik naar hartenlust experimenteren om de drank zo te maken als ik ‘m het lekkerst vind: met rabarber en vanille. Zo'n mooi roze drankje doet mijn relatie met de wodka veel goeds, love it!

Rabarberwodka
Genoeg voor 6 shotjes

- 2 flinke rabarberstengels, in dunne plakjes
- 75 g suiker
- 1 cm verse gemberwortel, fijngesneden
- ¼ vanillestokje, opengesneden
- 200 ml wodka

Verwarm de rabarber samen met de suiker, gember en vanillestokje in een kleine pan en laat 10 minuten zachtjes koken met het deksel erop. Giet het rabarbermengsel door een zeef boven een kom. Druk met een lepel het overtollige vocht eruit. Schraap de zaadjes uit het vanillestokje en voeg toe bij het roze vocht en laat dit afkoelen. Voeg de wodka toe en schenk de rabarberwodka over in een schone fles. Serveer lekker koud en dan: Time to party!

De rabarberwodka wordt nog lekkerder als je deze 2 weken in de koelkast wegzet. Dan ontwikkelen de smaken zich nog beter.

zaterdag 19 mei 2012

Doe het zelf drankjes


Home made jam, pizza of appeltaart maken, dat is prima te doen. Zelf drank maken leek mij een lastig verhaal. Nu heb ik een geweldig boekje ontdekt waarin perfect staat uitgelegd hoe je de lekkerste sapjes, drankjes, likeurtjes en zelfs wijnen kan maken. Het heet Uit de tuin, in de fles.

Nu heb ik helaas geen tuin maar wel een mini balkon waar ik een poging doe van alles te laten groeien. Als de oogst mislukt ga ik gewoon wildplukken of desnoods naar de markt. Maar één ding staat vast: ik ga komende tijd pogingen wagen om mijn eigen perensiroop, limoncello en bramenwhiskey te maken. Of wat dacht je van lavendelwijn, brandnetelbier komkommergin… oooh ik ga helemaal los!

En wat zo fijn is aan dit boekje is dat er ook allemaal praktische tips in staan over waar je spulletjes kan vinden voor zelf brouwen, hoe leuke etiketten te maken en welke gewassen in welk seizoen te vinden zijn.

Omdat ik zo enthousiast over dit boekje ben ga ik er eentje weggeven! Laat hieronder een leuk idee voor een drankje achter en onder de reacties verloot ik het boekje Uit de tuin, in de fles. 26 mei 2012 maak ik de winnaar bekend.


maandag 14 mei 2012

Taart voor liefste mama


Voor Moederdag iets kopen vind ik not done, dat is te makkelijk en niet persoonlijk. Iets zelf maken of organiseren is veel leuker, en dat vinden moekes ook. Dit jaar bakte ik deze taart voor de allerliefste mama van de wereld!

Hazelnootyoghurttaart met ganache van chocolade en crème de marron
Voor 10 personen (want is best machtig)
- 1 glas hazelnootmeel
- 2 glazen patent bloem
- 2 glazen rietsuiker
- ¾ glas volle yoghurt
- 3 eieren
- Snuf zout
- ½ zakje bakpoeder
- 2 zakjes vanillesuiker
Gebruik een picardie glas met een inhoud van zo’n 200 ml. Meng alle ingrediënten goed door elkaar en giet deze over in een taartvorm met 18 cm doorsnee. Bak de taart in een voorverwarmde oven in zo’n 35 minuten. Controleer met een prikker of de taart gaar is, als deze er droog uit komt is hij klaar. Laat de taart afkoelen.

Ganache
- 80 g pure chocolade
- 50 g boter
- 200 g crème de marron
- 1 ei
Smelt de chocolade samen met de boter in de magnetron in 3 minuten op 750 watt. Roer halverwege alles goed door. Laat mengsel ietsje afkoelen. Klop met een mixer het ei schuimig. Voeg al kloppend het chocolademengsel toe totdat alles mooi egaal is. Roer er daarna met een lepel de crème de marron doorheen en laat dit half uurtje opstijven in de koelkast.
Snijd de taart met een kartelmes twee keer in de lengte door. Verdeel 2/3 ganache op de 2 stukken en smeer uit met een paletmes. Smeer de rest van de ganache aan de zijkant van de taart. Laat de taart een uurtje opstijven in de koelkast.
Knip een hart van papier, leg deze op de taart en strooi er poedersuiker met een zeefje overheen. Haal het hartje eraf en tatatataaaaa taart voor de liefste mama. Mijn mama vond het een heel lekkere verrassing!

Tip: hazelnootmeel kan je vaak in eco winkels vinden. Of maal hazelnoten in een koffiemaler fijn tot meel.

dinsdag 1 mei 2012

Gevaar-voor-eigen-leven-kast


Wat een geluk dat ik in Utrecht woon. Daar is namelijk een van de grootste Koninginnedag vrijmarkten en die begint ook nog eens de avond van te voren. Klokslag 18:00 uur ben ik er helemaal klaar voor in mijn ultimate troepjeskoop outfit:
- klein schoudertasje vol met kleingeld (afgelopen weken al gespaard)
- berg tassen met wat kranten voor vervoer van de aankopen
- rokje gemaakt van Willem- en Maximavlag
- broche met lintjes, bijpassende oorbellen
- oranje ketting en blauwwit t-shirtje
- speldjes in mijn haar met de nationale kleuren
- oranje gestifte lippen
Je zal wel denken, moet dat allemaal voor de rommelmarkt? Ja! Ik geloof namelijk heilig in de gunfactor tijdens de onderhandelingen dus een beetje leuk gekleed kan echt geen kwaad.

En dan… wat wordt de eerste aankoop, altijd lastig. Het werd een schaaltje van serviesmerk Bavaria voor 50 cent. En toen was het hek van de dam: schalen, kannen, glaasjes, pannen, bestek, nog meer schalen, borden, cakevormen en een dienblad. Allemaal voor kleine prijsjes waar ik super vrolijk werd.


Met heel wat kilo’s aan nieuwe bezittingen kwam ik thuis. Vol trots liet ik het aan mijn lief zien en stalde alles uit op de tafel en de vloer. De arme jongen keek mij hoofdschuddend aan en zei: ‘Wat moet je toch met al die zooi?!’ Nou, ik heb een heel legitiem excuus, ik ga namelijk de styling voor een kookboek doen en daarvoor heb ik dit allemaal nodig. Kijk maar in Jamie Magazine of Delicious, daar gebruiken ze ook veel mooie oude sfeervolle spulletjes.


‘Ok’ zei mijn lief ‘Zolang ik het maar niet zie en alles in die rommelkast van je past.’ Hij bedoelt mijn gevaar-voor-eigen-leven-kast. Die zit zo tjokvol zooi dat het heel gevaarlijk is om er iets uit te halen want voor je het weet tettert iets om. Je begrijpt het al, dat is verboden terrein voor vreemden want anders ligt alles binnen no time in gruzelementen.
Na heel wat schuiven en nog meer in elkaar duwen en opstapelen heb ik bijna alles in de kast gekregen. Nu hopen dat de antieke constructie het niet een keertje gaat begeven, anders wordt het een gevaar-voor-mijn-kostbare-spulletjes-kast!

vrijdag 20 april 2012

Favobiet


Af en toe weet ik tijdens het koken al dat een gerecht een nieuwe favoriet gaat worden. Dat komt doordat ik tussendoor heel vaak proef om te kijken of het wel lekker word. Nou, dit is dus heeeel lekker!
De combinatie van de aardse, zoete smaak van bietjes met de frisse kruiden, het romige van de kaas en de knapperige pistachenoten, daar ben ik in één klap verliefd op. Komt natuurlijk ook door al die mooie kleuren op mijn bord. Mij mag je voor deze salade midden in de nacht wakker maken!

Couscoussalade met biet
Genoeg voor 2 personen als hoofdgerecht, en met beetje geluk hou je nog wat over voor de lunch voor de volgende dag. Dat is wel lastig want het is zo'n lekkere salade dat je makkelijk 3x opschept (zoals ik).
- 1 rode ui, gesnipperd
- 1 teentje knoflook, fijngesneden
- Olijfolie
- 100 g couscous
- 1 tl groentebouillon
- 500 g gekookte biet
- Handje peterselie, grof gehakt
- Handje munt, grof gehakt
- Handje koriander, grof gehakt
- 75 gr zachte geitenkaas of schapenfeta
- Handje pistachenoten, grof gehakt
- ½ citroen
- Zout en peper

Fruit de ui samen met de knoflook in wat olie in een koekenpan. Doe de couscous in een grote kom, giet 150 ml kokend water op en roer samen met 1 el olijfolie en de groentebouillon goed door elkaar. Dek de schaal af met bijvoorbeeld een bord en laat de couscous in 10 minuten wellen.
Snij de gekookte bieten in stukjes en meng deze samen met de grof gehakte kruiden door de couscous. Rasp de gele schil van de citroen en breng samen met zout, peper en wat citroensap de salade op smaak. Brokkel over de salade de geitenkaas en strooi er de pistachenoten overheen. Lekker met merguez worstjes.

woensdag 18 april 2012

In je spijkerbroek eten


Anderhalve maand geleden liep ik vrolijk rond in mijn spijkerbroek: ik was namelijk 2 kilo afgevallen. Nu niet meer. Nu ik moet het kledingstuk bijna al liggend, mijzelf erin wurmen met een hoop gesjor en getrek. Hoe kan dat nou toch, dat ik in een paar weken tijd zoveel extra vetjes heb gekweekt?
Ik dacht hardop aan de keukentafel met mijn lief tegenover mij: ik ben toch echt niet anders gaan eten? "Nou" zei hij "je hebt wel aan het begin van de week citroenmeringuetaart gemaakt, daarna carrot cake en appeltaart gegeten en gister die bread- en butterpudding gebakken waar je niet vanaf kon blijven." Verbaasd kijk ik hem aan, echt waar?? Heb ik dat allemaal gegeten?
En dan opeens schiet mij te binnen dat hij niet eens dat puntje taart donderdagochtend opnoemt, net als die koekjes en ijs met amarenakersen en die heerlijke home made chocolademousse van mijn moeder! Hmm, nu ik er zo over na denk, ben ik eigenlijk een onwijze snoepkont, zoetekauw, sugar junk… name it.

Zoals mijn mama altijd zegt, ieder pondje gaat door het mondje en plakt aan het kontje. True! Dus nu weer even opletten wat ik allemaal eet zodat ik die spijkerbroek weer normaal aan kan trekken. En met zo'n salade als deze eet ik super lekker en gezond.

Salade met veel boontjes en makreel
De exacte hoeveelheden die ik in de salade deed weet ik niet zo goed, maar dit zat er allemaal in, dan kan je zelf er ook vast en zeker wat lekkers van maken.
- Sperziebonen (kort gekookt)
- Peultjes (op het laatst met bonen meegekookt)
- Wilde spinazie
- Rauwe courgette in blokjes
- Lente-ui
- Doperwtjes
- Kappertjes
- Dressing van citroensap, yoghurt, mayonaise, peper en zout
- Peterselie
- Dille
- En gerookte makreelfilet

Erbij at ik heerlijk brood van Desemenzo.

dinsdag 10 april 2012

Pimp Your Menu met Pascal


Pimp je menu, dat was het thema van de bijeenkomst van de Food Pioneers club van Food Inspiration. Nu ben ik geen kok, heb ik geen restaurant of menukaart maar een receptje pimpen leek mij wel wat. Met een tas vol ingrediënten fietste ik naar de A2 waar Edwin van Desemenzo mij oppikte om in zijn auto naar de Kookerij in Noordwijkerhout te rijden. Onderweg zei ik: ‘ik zou nog wel magnoliabloemen willen hebben voor in mijn gerecht'. Tussen de prachtig gekleurde velden in de bollenstreek zag ik een huisje met daarnaast de juiste boom vol in bloei. Gelukkig mocht ik van de eigenaar zijn magnolia plukken en zo kwam ik met een streekproduct aan bij de Food Pioneers bijeenkomst.


Eerst was er een inspirerende masterclass onder leiding van meesterkok Pascal Jalhaij (foto bovenaan) die bij restaurant Vermeer in twee jaar tijd twee Michelin sterren kookte. Hij maakte verschillende gerechten met asperge die we mochten proeven. Het gerechtje met paarse en gele wortel, een licht pittige kimchi-achtige salade met vissaus en asperges vond ik echt helemaal super. De combinatie tussen pittig, zout, beetje zoet dat doet mijn smaakpapillen jubelen!


Na de smaakvolle masterclass gingen we in kleine groepjes aan de slag, ingedeeld per dis; soep, sandwich of salade. Dankzij het swoppen van ingrediënten en de tips van Pascal kwamen er super gepimte gerechten tot stand. Gazpacho met aardbei, met verse kaas geïnjecteerde broodjes en een salade met geitenkaas en sojaschuim.


En ik? Ik voelde mij een beetje een kluns tussen al die koks en hun netjes opgemaakte borden want mijn salade was een soort mega bloemenweide in de lente geworden. Er zat van alles door; wilde spinazie, rucola, postelein, tuinboontjes, radijsjes, schapenfeta, munt, koriander, Oost-Indische kers, citroendressing, magnolia, margriet en viooltjes. Maar gepimpt was ie zeker!


Ook Food Pioneer worden? Meld je aan via de website van Food Inspiration.

vrijdag 6 april 2012

De Streekmarkt is om op te eten


Een paar keer per jaar wordt de Twijnstraat in Utrecht omgetoverd tot een culinair walhalla waar je de (h)eerlijkste producten kan kopen als olijfolie, paddenstoelen, zelfgemaakte jam, super brood, sambal, smoothies, lamsburgers, taarten, vis, groenten en nog veel meer. Niet alleen om mee te nemen naar huis maar ook om direct op te eten, daar hou ik van. Ben ik blij dat ik om de hoek woon en iedere keer naar De Streekmarkt kan gaan om te lunchen bij mijn favoriete kramen:

Bij Desemenzo staat bakkertje Edwin (in het midden van bovenste foto) de lekkerste desembroden te verkopen. Zijn speciale kletzenbrood is echt wel een van mijn favorieten. Dat is zoet en daar zit heel veul in: vijgen, rum, peren, walnoten, gekonfijt fruit, specerijen, rogge- en tarwemeel en liefde van het bakkertje zelf. Oh boy, wat is dit een snoepje. Het brood bedoel ik, niet het bakkertje (hoewel die er ook best mag zijn).


De sfeervolle oude Citroën bus van Souvenirs de France staat vol met specialiteiten uit Normandië en andere Franse streken zoals venkelworstjes, confit de canard, confiture, crêpes etc. Lastig om daar langs te lopen zonder wat mee te nemen.


Fishes is de verantwoorde viswinkel in de Twijnstraat en tijdens De Streekmarkt bakken ze de lekkerste lekkerbekjes. Zo lekker dat ik er maar liefst 2 heb gegeten!


Tussen alle foodstandjes stond er ook een nieuw kraampje: Commis de Cuisine. Janneke Hoeben lanceerde haar mode voor in de keuken; prachtige theedoeken, servetten en ander textiel voorzien van haar culinaire illustraties. Dus als echte foodie kan je niet meer gezien worden in je aftandse keukenschort, je draagt nu een prachtige designvariant die je niet af hoeft te doen als je aan tafel gaat.

Wil je ook naar De Streekmarkt? De volgende is op zondag 6 mei van 11:00 tot 18:00 uur.

dinsdag 3 april 2012

Verstopt eitje


Met Pasen ontbijt ik lekker uitgebreid met allemaal kleine hapjes: miniquiches, zelfgemaakte Paasstol (zie recept kerststol), smoothies, frisse groene salade met doperwten, geitenkaas en citroen, sandwiches, fruitsalade met hangop… En natuurlijk hoort er bij zo'n ontbijt ook een eiergerechtje op tafel. Dit is een heel makkelijk receptje wat je van te voren kan maken en op het laatst in de oven kan doen. Het is zacht en romig en ziet er met de tomaat en basilicum ook nog eens kleurrijk uit voor een Vrolijk Pasen.

Voor 4 personen:
- 6 snoeptomaatjes (of cherrytomaten)
- 1 bol mozzarella
- 4 el crème fraîche
- 4 eieren
- 6 blaadjes basilicum
- Peper & zout
- Extra nodig: 4 kleine glaasjes of bakjes

Verwarm de oven voor op 175 graden. Snijd de tomaten in dunne plakjes en verdeel de helft over de bodem van de glaasjes. Snijd de mozzarella in kleine blokjes en de blaadjes basilicum in stukjes, doe van beide de helft op de tomaten. Schep een eetlepel crème fraîche per glaasje en strooi beetje peper en zout erop. Breek boven ieder glaasje één ei. Leg hierop voorzichtig de rest van de tomaat, mozzarella en basilicum en strooi als laatste nog wat peper en zout erop. Plaats de glaasjes in het midden van de oven laat in zo’n 15 minuten het ei stollen. Afhankelijk van de dikte van het glas of potje kan dit ook wat langer of korter duren. Hou ze dus even in de gaten de laatste minuten. Serveer het gerechtje direct, lekker met geroosterd brood erbij.

zaterdag 31 maart 2012

Ik sta in de Elle eten!


Naja, de vraag die ik stelde via Twitter staat samen met het antwoord van de culi alwetende Meneer @Wateetons in het foodieblad.
Echt heel erg leuk vind ik dat ik nu het antwoord weet op mijn vraag waarom slagerstouw altijd rood-wit gestreept is:

Dat is het niet. Hoewel het rood-witte touw inderdaad veel gebruikt wordt, liggen zijn blauw-witte en groen-witte broertjes ook gewoon bij de slagersgroothandel. Volgens de slagers die ik ernaar vroeg, hebben de kleuren geen specifieke betekenis, dus het is niet zo dat bijvoorbeeld blauw voor kalfsvlees en rood voor kip is bedoeld. De gestreepte touwtjes zijn trouwens typisch Nederlands, in Frankrijk gebruiken ze gekleurd effen touw dat velen malen sterker is dan ons breekjestouw. Ik heb inmiddels een Franse rol thuis liggen en al gebruikt bij twee verhuizingen en om de fundering van mijn huis te herstellen. Topspul.

Ps. Beste redactie van Elle eten, volgende keer wel mijn voornaam goed spellen hè: Philippine ipv Phillipine

woensdag 28 maart 2012

Populaire piepers


De aardappel is hot. Nee niet als een hot potato in de keel, maar op je bord. Opeens kom ik overal de pieper in de schijnwerper tegen. Op het Food Film Festival met de workshop Aardappeleters, de Youth Food Movement die de actie ‘Power to the Pieper’ organiseert en ook op de culiperslunch 2012 met de lancering van de Rooster van Albert Bartlett.
Is het de nieuwe vergeten groente na pastinaak, schorseneren, meiraap en pompoen? De vele aardappelrassen die er vroeger waren verdwijnen door de intensieve manier van telen en de gevoeligheid voor schimmels en ziekten. Daarom lijkt het net alsof je alleen nog maar Bintjes kan kopen, die eigenlijk bedoeld zijn om friet van te maken. Dat is zo zonde want er zijn kleine telers die de bijzondere en smaakvolle rassen met veel aandacht en ambacht voort laten bestaan.
Vroeger ging ik in mijn studiestad Groningen altijd naar de aardappelboer op de markt die dus alleen maar piepers verkocht. Allemaal verschillende kleuren, maten en smaken. Toen wist ik er niks van dus de beste man legde mij graag uit welke ik moest hebben om lekker te bakken met rozemarijn en grof zeezout, zoals de Roseval. En zijn krieltjes waren echt de beste ever. Die nam ik zelfs mee naar mijn moeder als ik een weekendje naar huis ging.
Gelukkig zijn er helden als Han de Kroon die veel verschillende (oude) rassen nu bereikbaar maken voor iedereen dankzij zijn horecaverswinkel.nl Dus doe eens gek en eet eens wat anders dan die suffe blauwe zakken uit de supermarkt met enkel de omschrijving ‘iets kruimig’.
Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voordat we in de restaurants een goed gekookte smaakvolle aardappel krijgen in plaats van die eeuwige slechte frieten. Ik ben in ieder geval voor, maak de vergeten pieper weer populair!

Bij De Pasteibakkerij van Floris en Diny verkopen ze naast de heerlijkste boudin blanc worstjes en (sinds kort) huisgerookt en gedroogd spek nu ook super aardappels: Ditte. Deze komen uit de Middenbeemster, de schil is licht van kleur en gekookt zijn ze vanbinnen Zwitsal geel. Ik maakte van deze kanjers die vol en romig van smaak zijn een heerlijke salade door 500 gram 20 minuten op een laag pitje te koken in een bodempje gezouten water. Middagje af laten koelen, in stukken snijden en op smaak brengen met rasp en sap van halve citroen, flinke hand peterselie, scheut olijfolie, 2 bosuitjes in kleine ringetjes en lekker veel grof zeezout en vers gemalen peper erover.

Dit bijgerecht is genoeg voor 4 personen, bijvoorbeeld bij een lentepicknick of zomerse BBQ.

dinsdag 27 maart 2012

Fun Food Film Festival


Tijdens de tweede editie van het Food Film Festival, georganiseerd door de Youth Food Movement, werd de fun van eten super gecombineerd met de inhoudelijke kant met films, debatten, workshops, kunst, evenementen, een te gekke producentenmarkt, feestjes en, je krijgt tenslotte ook trek van dat alles, heerlijke gerechten in het festivalrestaurant.
3 dagen lang heb ik daar geholpen als één van de vrijwilligers, beter dan de vorige keer toen ik niet zo’n goede serveerster was. Het leuke aan meedraaien is dat je dan je een steentje bij kan dragen aan het festival, alles van binnenuit meemaakt en natuurlijk bij veel interessante onderdelen aanwezig kan zijn.

Vrijdagmiddag startte het festival en ik liet mijn handjes wapperen bij de workshop ‘Sterrenkoken’ van Ricardo van Ede. Deze grote, indrukwekkende man vol met tattoos die op zijn eenentwintigste al een Michelinster kookte fluisterde in mijn oor vlak voordat het begon dat hij stond te trillen op zijn benen zo zenuwachtig was hij. ‘Ik geef nooit workshops, laat mij maar lekker in de keuken staan en niet in de spotlight. Niks voor mij.’ Ricardo draaide warm en deed het geweldig samen met 2 koks die mee waren van restaurant Neva in de Hermitage. Onder begeleiding van hen maakten de deelnemers oesters met verschillende bereidingen van komkommer en toetjes met karamel, cheesecake, witte chocolade en bloedsinaasappelijs. Wat was ik blij dat ik bij deze workshop mocht helpen met kaartjes controleren, schorten uitdelen, afwassen en... aan het einde mocht proeven van de gemaakte gerechten.


De Aardappeleters was de volgende workshop en stond helemaal in het teken van piepers. Wel tien soorten aardappelen van allemaal kleine telers uit het land lagen op de tafels. Er werd uitleg gegeven waar de verschillende rassen vandaan kwamen en hoe ze allemaal van elkaar verschillen. Dat is nog eens andere koek dan de blauwe zak in de super waar op staat ‘iets kruimig’ en je bij god niet weet wat je nou koopt en waar ze vandaan komen.
Onder leiding van Yolanda van der Jagt en Giovanna Gomersbach werden de heerlijkste stamppotten, salades, soep en bijgerechten gemaakt van gepofte, gekookte, gebakken, gegrilde en gestampte aardappelen. Het resultaat: een kleurrijke tafel vol met geurige gerechten die aan het einde van de workshop met elkaar werden geproefd. Mijn favoriete gerecht was de platgeslagen Annabelle kriel met gremolata.


De volgende dag hielp ik Geert, een van de Brandt & Levie boys met het uitserveren van een 3-gangen diner voor de internationale groep die aan het discussiëren waren over de voedselproblematiek binnen Europa.
Vooraf werd een geweldige salade geserveerd. Het was zo super lekker en kleurrijk dat ik daarvan toch echt even alle ingrediënten opnoem zodat je het zelf ook zou kunnen maken: onderop een bedje van frisée sla, daarop grove stukken gekookte gele biet, daarna gegrilde pastinaak en witte, oranje, gele paarse wortel. Nonchalant handen vol met radijsjes, Hollandse feta (die was zoooo lekker zacht en vol van smaak!), zoute amandelen, scheut citroendressing, druppels aardpeerbloesemgelei (kweepeergelei zou goede vervanger zijn), blaadjes koriander en daarna nog wat grof zeezout en gemalen peper erover. Wat een speeltuin voor je smaakpapillen. Dit ga ik zeker weten keertje koken! Verder serveerden we kruidige vegetarische tajine met couscous en als toetje partjes van verschillende soorten citrusvruchten met oranjebloesemwater, amandelcake, lekkere klodder slagroom en crumble van sesam. En daarna? Opruimen en tijd voor wijntjes en feestje!

Zondag, helaas helaas alweer de laatste dag van het geweldige festival, hielp ik mee met de shop in de centrale hal en verkocht kookboeken, shirtjes, tassen, DVD’s, posters en andere festivalsnuisterijen.
Mijn hoogtepunt van de dag was de ontmoeting met Oliver Rowe en het toetje dat ik van hem kreeg. Deze Engelse kok werd bekend met zijn BBC serie Urban Chef waarin de zoektocht naar in Londen verbouwde ingrediënten voor zijn te openen restaurant werd vastgelegd. Uiteindelijk heeft hij het voor elkaar gekregen om 80% uit zijn eigen stad te halen! Hij is een super leuke kerel om mee te praten, heel vrolijk en geestig. En dat toetje? Hemels! Het was alsof er vier engeltjes op mijn tong piesten: granache van chocolade die zo zacht was dat het mij deed denken aan de nutellapot in de zomer tijdens kamperen. Zo vloeibaar en zacht. Daarbij gepocheerde peer, super volle crème fraîche en lekker zoutige crumble. Dit was een van de gerechten die in het festivalrestaurant werd geserveerd waarvan Joris Bijdendijk de chef was. Dit super toetje was de perfecte afsluiter van een geweldig Food Film Festival.

zaterdag 24 maart 2012

Vrolijk warm paasei


Met Pasen eet ik eieren; chocolade, suikergoed, kwartel of gewoon een gekookt kippenei. Dat laatste wil ik wel warm eten en dan is een paasbeste eierwarmer het leukst. Ondanks de grote breirage hou ik niet zo van die gebreide dingen maar deze vind ik echt super guitig! Het zijn net kleine kuikentjes die vrolijk je eitje warm houden. Die wil jij toch ook op je paasontbijttafel?

Ze zijn hand made in Holland, 100% gevilte wol en maar € 12.50 per stuk (incl. verzendkosten). Te bestellen via wb.art apestaartje versatel.nl Geef je met het nummer aan welke je zou willen hebben? Klik op onderstaande afbeelding voor de nummers bij de kuikens.

donderdag 15 maart 2012

Kookboek met inhoud



De Groene Garde
is een heerlijk kookboek met maar liefst 100 recepten opgedeeld per seizoen. De smaakvolle foodfoto’s doen mij direct watertanden en mijn vingers jeuken om meteen de keuken in te duiken om koude avocadosoep met Oosterscheldekreeft te maken of chocolade-notentaart met honing te bakken. Maar de essentie van lekker eten reikt verder dan de smaakpapillen op de tong. Waar komen de ingrediënten vandaan, wat voor impact heeft het productieproces op de omgeving en wie verdient er aan?
De Groene Garde zegt niet wat je wel en niet moet doen maar geeft je inzicht hoe jij je keuze kan maken in wat je belangrijk vindt als het om eten gaat. Want kies je nou voor biologische asperges uit Peru die veel kilometers maken (met hoge CO2 uitstoot) of voor gewone Hollandse van de boer uit de regio? En wat als je geen producten van ver meer eet, wat voor impact heeft dat op de fairtrade bananenboer in een ontwikkelingsland?
Dit kookboek geeft, tussen alle geweldige recepten door, op een frisse manier inzicht in eerlijk eten aan de hand van interviews, achtergrondverhalen en heel veel tips. Echt een aanrader voor nieuwsgierige lekkerbekken!

Erg leuk vind ik dat er zoveel verschillende mensen aan mee hebben gewerkt. Ik had graag ook een steentje bijgedragen, nu hopen dat er een deel 2 komt ;-)

zondag 11 maart 2012

Het is lentesoep!


Vandaag voelt als de eerste lentedag van het jaar en ik krijg meteen trek in fris en lekker licht eten. Daarom maakte ik dit soepje welke smaakt naar kwetterende vogels, geurige bloesem en de eerste warme zonnestralen. Voorjaar!

Courgettesoep met geitenkaascrème
4 personen, voor/hoofdgerecht
- 1 flinke sjalot
- 1 el olijfolie
- 1 middelgrote aardappel
- 2 courgettes
- 500 ml groentebouillon (of tot de courgette net onder staat)
- 1 tl rozemarijn
- 50 g zachte geitenkaas
- 3 el crème fraîche
- 1 citroen (alleen beetje schil)

Snij de sjalot fijn en fruit deze in de olie in een flinke pan. Schil de aardappel, snij in kleine stukjes en bak deze kort mee met de sjalot. Snij de courgette in stukken en voeg deze toe in de pan samen met de bouillon en rozemarijn. Laat dit zo’n 15 minuten zachtjes koken en pureer daarna de soep met een staafmixer fijn. Meng de geitenkaas met de crème fraîche.
Serveer de soep in grote kommen met een flinke klodder geitenkaascrème en rasp er wat citroenschil overheen. Lekker met grof volkoren brood en groene salade.

Ben je niet zo dol op geitenkaas? Doordat de kaas in dit recept is gemengd met de crème fraîche is deze heel zacht van smaak dus echt het proberen waard.

donderdag 8 maart 2012

En de winnaar is…


Het pakketje met de ipod shuffle en zelfgebakken hazelnootcantuccini is verstuurd aan @WithLoVEzter. Heel veel plezier ermee!

Graag wil ik iedereen superdepuper bedanken voor alle leuke berichtjes en felicitaties voor mijn eerste online verjaardag. Zo lief om te lezen! Geeft mij heel veel energie om komend jaar nog meer leuks & lekkers en te bloggen.

Hier de meest favo receptjes van afgelopen jaar:
- Aardbeienmascarponetaart
- Bietencarpaccio met pistachenotendressing

En de leukste verhalen:
- Mijn kick in Librije's keuken
- Zo zout heb ik het ooit gegeten

vrijdag 2 maart 2012

Vlaflip De Luxe


Phi-li-ppi-ne! Dat is toch een super lange naam als je die moet roepen? Dat vonden mijn ouders ook en daarom was mijn bijnaam Flip. Omdat ik dol ben op eten noemden ze mij ook Flipje Veelvraat of Vlaflipje. Zeker die laatste bijnaam vind ik grappig want ik hou enorm van toetjes. Zo erg dat ik er het liefste mee ontbijt. Een goed begin is toch het halve werk? Zeker met deze super de luxe Vlaflip met home made vanillevla, rabarbercompote en schuim!

Voor 5 personen:
Vanillevla
- ½ vanillestokje
- 500 ml volle melk
- Snufje zout
- 2 eigeel (bewaar het eiwit voor verderop in het recept)
- 2 el custard
- 40 gr suiker

Rabarbercompote
- 500 gr rabarber
- 100 gr suiker
- 1 dl water

En verder:
- 2 el amandelschaafsel
- 100 ml slagroom
- 100 ml (magere) yoghurt
- 2 eiwitten
- 2 el fijne tafelsuiker

Snijd het vanillestokje in de lengte open en schraap de zaadjes eruit. Breng de melk met zout, vanillezaadjes en -stokje aan de kook en laat 15 min. trekken. Meng in een kommetje met klein scheutje koude melk de custard, suiker en eigeel. Voeg beetje hete melk toe en giet al roerend alles bij de hete melk in de pan. Laat even doorkoken en giet alles door een fijne zeef om klontjes en het vanillestokje eruit te halen. Zet de vanillevla op een koude plek om af te koelen.
Was de rabarber en snijd de uitgedroogde uiteinden eraf en gooi weg. Snijd de stengels in plakjes van zo’n 4 mm. Water en suiker even laten koken en voeg hieraan de rabarber toe. Laat dit zo’n 10 min. zachtjes koken met een deksel op de pan. Roer voorzichtig om en zet weg op een koude plek om af te koelen.
Verhit een koekenpan en laat het amandelschaafsel hierin geleidelijk verkleuren. Klop de slagroom op en meng daarna de yoghurt erdoor. Tot hier kan je het toetje makkelijk een dag van te voren bereiden.

Klop vlak voor serveren het eiwit stijf met de 2 el suiker. Vul wijnglazen met eerst een laagje rabarbercompote, laagje slagroomyoghurtmengsel en als laatste een laagje vanillevla. Schep er een toef eiwitschuim op en garneer met de amandelen. Ook lekker om wat geraspte citroenschil en wat druppels sap van de rabarbercompote erover te doen.

dinsdag 28 februari 2012

Happy B-day


Joepie! Vandaag is mijn blog één jaar online!

Geweldig vind ik het om al mijn recepten, tips en ervaringen te delen en super dat jullie het ook nog eens lezen!! Om dat te vieren geef ik een spiksplinternieuwe ipod shuffle weg met daarop muziek uit de chocoladelanden, en natuurlijk ook iets lekkers ;-)
Volg Liefde voor Lekkers op Twitter en/of like op Facebook en daaruit trek ik op dinsdag 6 maart de winnaar!

Bij het halen van deze mijlpaal hoort natuurlijk ook een terugblik op het afgelopen jaar. Wat is jouw favoriete recept en wat vind jij het leukste verhaal?

zondag 26 februari 2012

Wie flikte het bij Jamie Oliver?


Ik!

Afgelopen dinsdag was Jamie Oliver in Nederland voor de presentatie van zijn nieuwe boek “Te gast bij Jamie”. Helaas had ik geen uitnodiging dus trok ik mijn stoute schoenen aan en ging naar Fifteen in Amsterdam waar het feestje plaats zou vinden. Dankzij heel veel mazzel mocht ik er toch bij zijn!

Julius Jaspers en Robert Kranenborg overhandigden het eerste exemplaar aan Jamie waarna er een stroboskoop was aan flitsen van camera’s. Indrukwekkend om de Madonna onder de koks zo in de spotlight te zien.

Daarna was het tijd voor een heerlijke lunch met gerechten uit het nieuwe boek: Yorkshire puddinkjes met paté van forel en mierikswortel vooraf, daarna een royaal gevulde pastei en als toetje mini possets (kwarktaartjes) met…. Jamie naast mij! We kletsen wat over schaatsen en winterweer in Engeland. Verder vertelde hij veel over het Amerikaanse voedselsysteem. Ik was wel onder de indruk van deze vlotte kerel die inmiddels toch alweer wat jaartjes ouder is sinds zijn boek The naked chef. Wel blijft hij heel jongensachtig en benaderbaar in zijn houthakkersoverhemd, joggingbroek en gympen.
En leuk: mr. Oliver zei dat hij dacht dat we elkaar eerder hadden gezien. You’ve got a very familiar face to me… In your dreams Jamie!

Het was een geweldige middag, vooral omdat ik er niet op rekende dat het mij zou lukken om erbij aanwezig te zijn. En het boek? Helemaal Jamie: honderddertig stoere voedzame Engelse recepten, prachtige fotografie die je doet watertanden en met ruim drie centimeter dik een flinke opvulling van je kookboekenkast. Niet dat ie daar bij mij thuis lang in bleef staan. Mijn lief ging er meteen uit koken en maakte het toetje bonnie cranachan voor mij. Mjummie!!

woensdag 22 februari 2012

Mijn kick in Librije’s keuken


De spanning begon al de avond van te voren waardoor ik de slaap niet kon vatten. Steeds spookte door mijn hoofd ‘als ik maar niet iedereen continu in de weg sta, als ik maar geen borden laat vallen, als ik maar niet gruwelijk in mijn vingers snijd…’ Ruim, veel te ruim, voor mijn wekker was ik alweer wakker. Alle benodigde spullen in mijn tas liep ik nog eens na (messen, zwarte broek, stevige comfortabele schoenen, aantekenboek) en op naar Zwolle!

Stilte voor de storm
Een klein trappetje loop ik af van het oude gebouw waarin De Librije is gevestigd. Aan de roestbruine deur zit een bordje met daarop in sierlijke letters KEUKEN. Zenuwachtig stap ik de gewelfde kelderruimte in van het driesterrenrestaurant waar ik twee dagen stage ga lopen.
Twee koks zijn bezig het ontbijt voor te bereiden voor de brigade van zo’n vijfentwintig man en twee vrouw. De lange chefs table is gedekt en al snel komt na mij al het keukenpersoneel binnen en stelt zich aan mij voor. Tijdens het ontbijt met heerlijk brood, gebakken eieren en fruit is het muisstil. Stilte voor de storm? De meesten worden langzaam wakker of zijn bezig met hun mobieltje. Opeens staat iedereen van tafel en rent weg als chef Jonnie Boer binnenkomt. Ik vraag de jongen naast me of ik ook naar buiten moet. ‘Nee’ zegt hij, ‘blijf maar zitten, ze gaan de groenteleverancier helpen sjouwen.’ Het had dus niets te maken met een ritueel als de chef binnen komt, wat ik dus dacht.

Oeps, op de vingers getikt
Precies een half uur nadat het ontbijt is aangevangen is het tijd om aan de slag te gaan, iedereen ruimt de tafel af en gaat snel naar zijn kantje in de keuken. Zo wordt de plek genoemd waar bepaalde gerechten worden gemaakt. Bijvoorbeeld vlees, vis, patisserie of de koude voorgerechten. Ik krijg een zwarte koksbuis, zwart mutsje en een sloof zoals iedereen draagt. Als eerste mag ik aan de slag bij de vis, onder begeleiding van de charmante Romano. Gestart wordt er met het nakijken van de binnengebrachte vis, of alles klopt. Dan mag ik pannetjes met water vullen en sta tegenover mijn leermeester die rode mul fileert. Mijn taak is om met een groot pincet heel nauwkeurig alle graten uit de vers gesneden filets te halen. Een precies werkje. De stapel groeit, dankzij Romano zijn snelle fileerhandelingen, in rap tempo ten opzichte van wat ik heb gedaan. Ik denk, beter goed en langzaam dan snel en klote. Opeens vliegt het pincet uit mijn hand en klettert op de grond. Met schaamrood op de wangen pak ik ‘m snel op, spoel af en ga verder. In opperste concentratie laat ik plots weer het gereedschap uit mijn tengels vliegen. De chef roept: ‘wat gooi je toch met dat ding!’ Oeps!


Ontzag
Hete pannen met olie staan klaar. Handen vol kokkels en mosselen gaan erin en worden afgeblust met witte wijn. Ik hussel met de pan en gooi meteen een paar kokkels ernaast. Kluns! Gelukkig gaan de volgende partijen beter. Niet te lang en niet te kort in de pan, dat is heel belangrijk vanwege de garing. Dan vliegensvlug alle diertjes uit de schelpen halen en in bakken doen. De kokkels hebben nog een nabewerking nodig; het kopje moet eraf worden gesneden. Dat is een klein deel van het diertje en is een priegelwerkje. Ook moet ik goed opletten dat ze perfect recht worden gesneden omdat deze later rechtop op het gerecht worden geplaatst. Alles, maar dan ook echt alles wordt van begin tot einde zelf bereid met de grootste precisie. Ook heeft iedereen heel veel kennis over de producten. Zo weten ze exact de herkomst, waarbij duidelijk naar voren komt dat de focus ligt op ingrediënten uit de omgeving. Tel daar nog eens de passie van de chef bij op voor kruiden en planten (hij doet ook aan wildplukken), en dat is wat deze keuken zo onderscheidend en drie sterren waardig maakt. Met een gemiddelde leeftijd van iets boven de 20 van de koks heb ik heel veel respect voor hen. Ze gaan vol voor hun vak, met makkelijk 15 uur per dag, 5 dagen in de week. Echt, wat een toppers zijn het.

Putje poetsen
Door al die ervaring om mij heen voelt het alsof ik in een geoliede machine ben terecht gekomen. Iedereen weet precies wat hem of haar te doen staat. Het geven van taken aan mij gaat heel doordacht en soepel. Enige is dat ik met alle verschillende accenten en talen soms een paar keer moet vragen wat er wordt gezegd. Naast Nederlands wordt er Duits, Engels en Spaans gesproken. Genoeg verschillende nationaliteiten, waaronder de Friese Kees ook wordt geschaard. Bij de Portugese Gil, die aan de koude kant staan, mag ik beukennootjes pellen. Met de hand en heel nauwkeurig. Het nootje mag niet beschadigen want het moet perfect van vorm zijn. Als ik het bakje af heb krijg ik de volgende taak: garnalen pellen. Dankzij een goede tip gaat dat vrij makkelijk, maar ook daar ben ik wel even zoet mee. Plots krijg ik tijdens het pellen een trap tegen mijn rechterbeen en ga bijna onderuit. Er wordt duidelijk gemaakt dat ik altijd met mijn volledige gewicht op beide benen moet staan anders krijg ik last van mijn rug.
Voor ik er erg in heb is het richting einde middag. Iedereen ruimt de keuken op en er wordt flink geschrobd en geboend zodat de keuken spik en span is voor vanavond. Zelfs een trekker blijk ik nog eens niet goed te hanteren, dus mag ik het putje schoonmaken. Maar mooi wel het putje van De Librije! Ik vind het allemaal geweldig.


Heilige handelingen
Tussen 17:00 en 18:00 uur is er een pauze. Omdat er aan lunch niet wordt gedaan is er goede, voedzame en lekkere personeelsmaaltijd. Ook heel fijn, eindelijk zit ik even op mijn kont, voor het eerst vanaf de ochtend.

De avond begint. Ik mag borden poetsen, schaaltjes poetsen, plateaus poetsen en daarna bonbons perfect in rijtjes op de plateaus leggen. Als er een beschadigde tussen zit moet die weggegooid worden, of mag ik mijn mond. Je begrijpt het al, dit vond ik een heel vervelend werkje. De variant gevuld met zachte karamel, klein blaadje tijm en een krokant gebakken en gekarameliseerde varkenshuid is mijn favoriet. Ook krijg ik zo nu en dan een heerlijke hapje in mijn hand gedrukt van de koks terwijl er in mijn oor wordt gefluisterd ‘eet maar lekker op!’ Echt super lief. Nu krijg ik een spruitje aangeboden en kijk goed. Nee, die vrolijke Belgische Laurens neemt mij dit keer dik in de maling met een rauwe uit de koeling. Met het ruiken aan een fles aceton was ik helaas te goedgelovig en stonk er mooi in.
De spanning is voelbaar gestegen nu de service gaande is. Iedereen is druk in de weer, maar er wordt niet geschreeuwd want alle communicatie verloopt via headsets die de koks dragen. En dan, plots mag ik helpen bij het dresseren van de borden. Dat is ongelooflijk, het is de heilige graal in de keuken! Dit had ik echt nooit verwacht! Gil legt me helder uit wat er van mij wordt verwacht. Met een pincet plaats ik met een zo vast mogelijke hand mini paddenstoelen van 5 mm op een mousse van pompoen. Daarna extreem perfectionistisch vier beukennootjes en vier pompoenpitten erbij. En als laatste prik ik bewerkte dennennaalden, uitgezocht op gelijke grootte, dikte en glans in de mousse. Ik ben als de dood dat er iets verschuift of mis gaat. En ja, dat gebeurt. Ik kan wel door de grond zakken! Behendig weet Gil mijn fout te corrigeren. Fjoe.
Dan moeten de borden naar boven worden gebracht, naar de keuken waar de laatste hand wordt gelegd aan de gerechten. Met twee borden sjees ik de trap op, hopend dat ik niet onderuit ga of dat een van de dennennaalden of mini paddenstoelen om zal vallen. Ik voel de adrenaline door mijn aderen gieren, mijn hart in mijn keel bonzen. Ik ben boven, het is gelukt!
De rest van de avond mag ik meer borden dresseren en naar boven brengen. Dit is echt wel het meest gave ever! Ik heb kriebels in mijn buik alsof ik verliefd ben, ik zweef.

Na nog eens de keuken flink te boenen is de dag rond middernacht ten einde. Eenmaal in mijn Bed & Breakfast aangekomen lig ik nog klaarwakker van de adrenaline rush van die dag. Het duurt lang voor ik de slaap kan vatten.

Een nieuwe dag
Om 05:30 uur heb ik mijn ogen alweer wagenwijd open, klaar voor een nieuwe dag. Na het ontbijt ga ik weer aan de slag bij de vis. Dit keer weet ik waar ik kan helpen en wat ik mag doen. Ik voel mij nuttig en heb wat meer zelfvertrouwen. Zoveel zelfs dat ik vraag of ik wat andere handelingen ook mag uitvoeren. Bijvoorbeeld de rode mulfilet in de juiste vorm snijden. Romano vertelt dat hij daar twee weken op heeft geoefend, maar ik mag het proberen. Eerst oefen ik negen keer de juiste beweging op de snijplank voordat ik het mes voor het eggie ga hanteren. Heel nauwkeurig probeer ik het lemmet in de juiste hoek te houden om de filet schuin bij te snijden, en ook nog eens met flauwe afbuiging om de vorm van de filet te behouden. Het gaat, maar niet geweldig. De poissonnier snijdt het hier en daar nog even netjes bij.

De volgende taak die ik mag uitvoeren is walnoten kraken. Nee, niet een paar, maar kilo’s. Ook hier weer goed oppassen want de noten moeten mooi heel eruit komen. Wat een klus! Zelfs Jonnie vraagt, als ik al een flinke tijd in de weer ben, of ik er niet al flauw van ben. Nee, ik zal doorgaan tot die hele bak leeg is. Dan pas kan ik weer glimlachen.


Bij een Canadees meisje is de citruspers kapot gegaan. Ik help haar om met de hand een heel krat citroenen uit te knijpen. Tijdens het werken vertelt ze dat ze een jaar stages loopt in toprestaurants binnen Europa. Na Kopenhagen nu hier en straks door naar Frankrijk. We praten over de strijd die er onder koks is. Natuurlijk horen flauwe grappen erbij, maar fysiek en mentaal geweld is voor haar echt een no go. Wel komt dat in genoeg Franse keukens nog voor. Lees maar eens de blogs van Joris Bijdendijk die bij Le Jardin des Sens Pourcel in Montpellier werkt. Het is heftig.

Zoete hectiek
Aan het einde van de middag vraag ik of ik in keuken 2 zou mogen kijken. Dat is de plek waar het grote werk achter de keukens van De Librije, Librije's Zusje en Librije's Hotel plaatsvinden. Er worden bouillons getrokken in ketels waar makkelijk een mens in past, bergen gezouten boter in vormpjes gedaan en complete reeën uitgebeend. Maar er is daar meer, de patisserie heeft daar ook een werkplek. Er worden honderden broden iedere dag vers gebakken en per week zo’n 1800 bonbons met de hand gemaakt. Zelf houd ik erg van zoetigheid dus vraag ik of ik daar in de avond mee mag helpen. Tom, de beste patissier van Nederland, knikt naar me. (Hij heeft meegedaan aan de Nederlandse versie van de MOF, waarover de documentaire is gemaakt Kings of Pastry).
Na de pauze meld ik mij bij de held van de zoetigheid. Ik mag mandarijnen-
mousse maken en een lijstje met ingrediënten en hoeveelheden ligt klaar. Ik ga niet snel genoeg en dus neemt Tom een aantal werkzaamheden van mij over. Een sloot slagroom giet hij in een kom zo groot als een skippybal en wordt in een mixer gezet die mijn lengte heeft. Alles wordt bij elkaar gedaan tot een prachtige luchtige massa die licht oranje van kleur is.
Diepgevroren halve bolletjes moeten uit een siliconen mal worden gehaald en daarna in een volgende mal gevuld met de mandarijnenmousse worden gedrukt. Mijn vingers tintelen van de kou, ze zijn inmiddels half bevroren maar piepen zal ik niet. Ik wil mij niet laten kennen. Steeds ren ik heen en weer tussen de vriezer en het werkblad zodat de bolletjes echt diepgevroren blijven anders gaat het mis. Ik sjees over de extreem natte en gladde vloer met het risico dat ik uit de bocht vlieg en met mijn hoofd op de stalen rand van het werkblad terechtkom. Dit is de hindernisbaan in de keuken. Ik weet de finish te halen en mag als beloning proeven. Wauw, dit is de smaakmedaille van de avond.

Plannen van de chef
Als ik aan het einde van mijn stage met Jonnie Boer praat verteld hij mij waar hij nu druk mee in de weer is. De Librije organiseert in juni een groot gastronomisch congres, Chefs Revolution. Grote internationale chefs gaan workshops geven en er komen sprekers over gastvrijheid, wijn, en smaakevolutie. Het zal twee dagen duren en plaatsvinden op 3 en 4 juni. Hij legt uit dat het programma zal bestaan uit het congres, een boerenmarkt en een wine-food-pairing paleis in Librije's Hotel.
Daarnaast is Jonnie bezig met de laatste hand te leggen aan een groot boek over De Librije waar hij afgelopen 4 jaar aan heeft gewerkt. Dit boek komt begin juni uit. En, niet te vergeten, is hij druk met nieuwe gerechten te ontwikkelen want dat gaat immers ook ‘gewoon’ door.


Jonnie Boer over Chefs Revolution

(klik op de afbeelding om het filmpje te bekijken)

De ervaring van deze geweldige stage voelt als een soort drugs. Ik zat die twee dagen zo lekker in een rush en nu eenmaal thuis heb ik last van een cold turkey. Ben compleet uitgewoond maar wil direct weer aan de slag voor die kick.

Lieve koks van De Librije, mega bedankt voor deze overweldigende ervaring!